Keep calm, drink tea

Er duiken steeds meer specialty tea shops op die voor exclusievere theeën van hogere kwaliteit kiezen. Die exclusiviteit en kwaliteit zijn overigens niet af te lezen aan de verpakking, al denkt men vaak van wel. Sterker nog: hoe meer geld er gaat naar marketing en verpakking, des te minder blijft er over voor de thee. De kwaliteit blijkt alleen uit het uiterlijk van de theeblaadjes, de geur, de smaak en vooral hoe lang die smaak blijft hangen. Op een prettige manier. Eigenlijk net als bij wijn. Van het etiket kun je wel aflezen wat er in de fles zit en krijg je wel al enigszins een indruk, maar the proof is in the pudding. Dat geldt net zo voor thee.

The Tea Lady

Henrietta Lovell, a.k.a. The Tea Lady, is zo’n Britse die op zoek was naar betere kwaliteit en meer verscheidenheid in thee. Daarmee bedoel ik niet een onuitputtelijke hoeveelheid smaakjesthee, zoals je zo vaak ziet in theewinkels, maar diversiteit in theesoort, afkomst en productieproces. In 2004 begon zij The Rare Tea Company, in Londen. Vanaf het prille begin kocht ze zelf haar thee in, direct bij theeboeren, tegen een eerlijke prijs. Dat was dapper, want het is lastig concurreren met bulkthee in zakjes als de consument niet weet hoe goed losse thee ‘direct van de boer’ kan smaken. Maar ze zette door en nu, twintig jaar later, is haar bedrijf enorm gegroeid en weten steeds meer Britten (en theedrinkers uit andere landen) haar thee op waarde te schatten.

Het mooie van Henrietta is dat ze geen concessies doet. Ze koopt nog altijd zelf in. Bij haar vaste theeboeren, die ze zowel financieel als sociaal steunt. Door eerlijke prijzen te betalen en betrokken te zijn bij die bedrijven, ontstaat er een vertrouwensband die alleen maar een win-winsituatie kan opleveren. Daarnaast heeft ze een educatieprogramma opgezet om getalenteerde jonge mensen uit theegemeenschappen te kunnen laten studeren. Die gemeenschappen zijn vaak enorm arm, omdat de boeren heel weinig geld verdienen met heel hard werken. Dat komt vooral door de multinationals, de Liptons, Pickwicks, JP Tea, Twinings etcetera, die zoveel macht hebben, dat de boeren vaak geen kant op kunnen en niets kunnen beginnen tegen de absurd lage prijzen die ze voor hun thee krijgen. Theezakjesthee heeft daar door per definitie een nare, beschamende bijsmaak. Bevlogen theevisionairs als Henrietta komen voor die boeren op, betalen ze wel eerlijk en tonen hen het respect dat ze verdienen.

Verbeter de wereld, begin bij de thee.

Het hele artikel lees je in de wintereditie. Bestel ‘m hier: https://magazinegreatbritain.nl/bestellen/